-
1 vereiteln
vereiteln, ad vanum od. ad irritum od. ad vanum [2473] et irritum redigere. – prohibere (verhindern, z.B. se omnia, quae conarentur, prohibiturum esse). – turbare (stören, z.B. consilia). – disturbare (voneinander stören. gänzlich hintertreiben, z.B. nuptias, legem). – perimere (gänzlich zunichte machen, z.B. alcis consilium, von einem Umstande). – pervertere (über den Haufen stoßen, z.B. omnem spem atque omnia vitae consilia, v. Tode). – vereitelt werden, irritum fieri: ad irritum cadere od. recĭdere; ad irritum od. ad vanum et irritum redigi: eine Hoffnung v., spem fallere od. destituere: seine Hoffnung vereitelt sehen, spe excĭdere; a spe decĭdere; spe deici: sollte die Hoffnung vereitelt werden, si spes destituat: die Hoffnung ist vereitelt, spes vana evasit; spes ad irritum cecĭdit: so wurde dieses Unternehmen ihnen vereitelt, ita frustra id inceptum iis fuit: sein erster Versuch wurde vereitelt, primo conatu repulsus est.
-
2 Wasser
Wasser, I) im allg.: aqua (der Plur. aquae von einer größern Wassermasse). – aquae genus (Wasserart). – Wasser und Brot, panis et aqua. – großes Wasser (bei einer Überschwem mung), aquae magnae (z.B. bis eo anno fuerunt): [2641] unter Wasser setzen, irrigare (bewässern, z.B. einen Acker); inundare (überschwemmen, w. vgl.): ein Ort ist weit unter W. gesetzt, locus late restagnat: ins W. fallen, in undas concĭdere: ins W. werfen, in aquam conicere. – am oder im W. lebend, sich aufhaltend, wachsend, aquatilis; aquaticus. – Bildl., zu Wasser werden, ad irritum redigi oder cadere (z.B. von der Hoffnung); vanum evadere (z.B. von der Freude): ganz zu W. werden, ad vanum et irritum redigi: etwas zu W. machen, ad irritum redigere alqd (z.B. die Hoffnung): jmdm, eine Freude zu Wasser machen, alci gaudium conturbare od. corrumpere: jmdm. die Sache zu W. machen, spem alcis fallere (jmds. Hoffnung täuschen); alci rationes conturbare (jmdm. einen Strich durch die Rechnung machen). – Sprichw., Wasser ins Meer tragen, in freta col lectas alta addere aquas (Ov. am. 2, 10, 14); pleno sidera caelo addere(ibid. 2, 10, 13); u. (in bezug auf Reichtum) teruncium adicere Croesi pecuniae (Cic. de fin. 4, 29). – II) insbes.: a) als Element: aqua. – umor (das Naß; beide im Ggstz. zu aĕr, ignis, terra oder terrenum). – b) im Ggstz. zum Lande: rivus (Bach). – flumen (Fluß, s. das. die Synon.). – mare (Meer). – zu W. u. zu Lande, terrā marique; terrā et mari; et terrā et mari; et mari et terrā; mari atque terrā (wobei zu bemerken, daß terrā marique die gewöhnliche Ausdrucksweise ist, die übrigen nur da wo mit mehr Nachdruck geredet wird, angewendet werden). – ein Krieg zu W., bellum maritimum od. navale: aufs W. gehen, s. »zur See gehen« unter »1. See«. – Sprichw., stille Wasser sind tief, altissima quaeque flumina minimo sono labuntur (Curt. 7, 4 [16], 13). – c) die Flüssigkeit im Blute: *lympha(t. t.). – das W. unter der Haut, aqua intercus. – d) Urin: urīna. – sein W. lassen, abschlagen, urinam reddere od. facere; vesicam exonerare.
-
3 vanum
vānum, ī n. [ vanus ]1) пустота, пустое пространство ( tela in vanum cadunt Sen)2) тщетная суета, призрачность, ничто -
4 hintertreiben
hintertreiben, etwas, impedire (verhindern). – ad irritum redigere (vereiteln). – disicere. discutere (machen, daß sich etwas zerschlägt, z.B. rem: u. consilia alcis). – alci rei intercedere (mit seinem Veto dazwischentreten, v. Volkstribunen). – eine Sache zu h. suchen, alci rei officere (ihr entgegenarbeiten, z.B. alcis consiliis): jmds. Wahl zu der Ehrenstelle, zum Konsul, zum Ädil h., alqm honore, consulatu, aedilitate deicere.
-
5 redigo
rĕd-ĭgo, ēgi, actum, 3, v. a. [ago].I. A.Lit.:B.(Sol) Disjectos redegit equos,
Lucr. 5, 403:si materiem nostram collegerit aetas Post obitum, rursumque redegerit, ut sita nunc est,
bring it back, restore it to its present condition, id. 3, 848:filia parva duas redigebat rupe capellas,
Ov. F. 4, 511:tauros in gregem,
Varr. R. R. 2, 5, 12; cf.:in sua rura boves,
Ov. F. 3, 64:oppidani (hostem) fusum fugatumque in castra redigunt,
Liv. 21, 9:hostium equitatum in castra,
id. 26, 10:turbam ferro in hostes,
id. 37, 43:aliquem Capuam,
id. 26, 12 fin.:aliquem in exsilium,
Just. 9, 4, 7. —Trop.:II.rem ad pristinam belli rationem redegit,
Caes. B. C. 1, 76 fin.:annum neglegentia conturbatum ad pristinam rationem,
Suet. Aug. 31:disciplinam militarem ad priscos mores,
Liv. 8, 6 fin.: aliquid ad ultimam sui generis formam speciemque, Cic. Or. 3, 10:omnia redegit in singulas rationes praeceptionis,
Auct. Her. 4, 2, 3:aliquem in concordiam,
Plaut. Am. 1, 2, 13:vos in gratiam,
Ter. Phorm. 5, 7, 73:tu, qui ais, redige in memoriam,
recall it to my mind, id. ib. 2, 3, 36:in memoriam,
Cic. Phil. 2, 7, 18; id. Fam. 1, 9, 9:(poëtae) formidine fustis Ad bene dicendum delectandumque redacti,
brought back, reduced, Hor. Ep. 2, 1, 155.—Far more freq.,(With the idea of agere predominant; cf. recido and redeo, II.) To get together, call in, collect, raise, receive, take a sum of money or the like by selling, etc.:B.cum omnem pecuniam ex aerario exhausissetis, ex vectigalibus redegissetis, ab omnibus regibus coëgissetis,
Cic. Agr. 2, 36, 98; cf.:pecuniam ex bonis patriis,
id. Phil. 13, 5, 10;and simply pecuniam,
id. Rab. Post. 13, 37; Hor. Epod. 2, 69:omne argentum tibi,
to scrape together, Plaut. Pers. 2, 5, 23:bona vendit, pecuniam redigit... pecunia, quam ex Agonidis bonis redegisset,
Cic. Div. in Caecil. 16, 56; cf. Liv. 5, 16:quod omnis frumenti copia decumarum nomine penes istum esset redacta, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 73, § 171:fructus,
Dig. 36, 4, 5, § 22 (after colere agros); 22, 1, 46; cf.:pars maxima (praedae) ad quaestorem redacta est,
Liv. 5, 19:fructus ad eum,
Dig. 10, 2, 51:quicquid captum ex hostibus est, vendidit Fabius, consul, ac redegit in publicum,
paid it into the public treasury, Liv. 2, 42:venditum sub hastā in aerarium,
id. 4, 53:(patres) victi irā vetuere reddi (bona regia), vetuere in publicum redigi,
id. 2, 5, 1; cf.:praedam in fiscum,
Tac. H. 4, 72:aliquid in commune,
Dig. 17, 2, 52, § 6.—To bring or reduce a thing to any condition, circumstance, etc.; to make or render it so and so (cf. reddo); constr. with in (so most freq.), ad, sub, an adv. of place, absol., or with a double acc.(α).With in:(β).viros in servitutem,
Plaut. Aul. 2, 1, 47:Aeduos in servitutem,
Caes. B. G. 2, 14, 3:in pristinam sortem servitutis,
Just. 6, 5, 1:vidulum in potestatem alicujus,
Plaut. Rud. 5, 3, 22:civitatem in potestatem,
Caes. B. G. 7, 13 fin.; Hirt. B. G. 8, 24 fin.; 45; Cic. Quint. 55, 152; id. Phil. 5, 17, 46; id. Verr. 2, 2, 13, § 33; Tac. Agr. 18; Vell. 2, 94, 4; cf.:civitatem in dicionem potestatemque populi Romani,
Caes. B. G. 2, 34 fin.:aliquos in dicionem,
Cic. Balb. 10, 25; Liv. 41, 19:gentes in dicionem hujus imperii,
Cic. Phil. 4, 5, 13:Arvernos in provinciam,
to reduce to a province, Caes. B. G. 1, 45; 7, 77 fin.; cf.:partem Britanniae, etc., in formam provinciae,
Tac. Agr. 14; Suet. Caes. 25; id. Aug. 18; id. Tib. 37 fin.; id. Calig. 1; Liv. Epit. 45; 93:in formulam provinciae,
Vell. 2, 38, 1:in formam praefecturae,
id. 2, 44, 4:in id redactus sum loci, Ut, etc.,
Ter. Phorm. 5, 7, 86; cf.:republicā in tranquillum redactā,
Liv. 3, 40; and:mentem in veros timores,
Hor. C. 1, 37, 15:si hoc genus (pecuniarum) in unum redigatur,
be brought into one mass, Cic. Phil. 5, 4, 13:dispositio est, per quam illa, quae invenimus, in ordinem redigimus,
reduce to order, Auct. Her. 3, 9, 16; cf.:arbores in ordinem certaque intervalla,
Quint. 8, 3, 9; but: ut veteres grammatici auctores alios in ordinem redegerint, alios omnino exemerint numero, brought, admitted into the rank of classics (cf. Gr. enkrinein; opp. numero eximere = ekkrinein):libertinos in equestrem ordinem,
Lampr. Alex. Sev. 18; Just. 5, 6, 5; Quint. 1, 4, 3;for which: redigere aliquem (poëtam) in numerum,
id. 10, 1, 54;also,
to lower, degrade, Suet. Vesp. 15; v. ordo; cf. Liv. ap. Prisc. 1173 P.; Plin. Ep. 2, 6, 5:quod prosa scriptum redigere in quaedam versiculorum genera,
Quint. 9, 4, 52:in hanc consuetudinem memoriā exercitatione redigendā,
id. 11, 2, 45:servos, in dominium nostrum,
Dig. 1, 5, 5:in nihilum redigam te, et non eris,
Vulg. Ezech. 26, 21:in cinerem,
id. 2 Pet. 2, 6: provinciam in solitudinem, Lact. de Ira Dei, 5, 4.—With ad:(γ).aliquem ad inopiam redigere,
to reduce to poverty, Ter. Heaut. 5, 1, 56:aliquem ad incitas,
Plaut. Poen. 4, 2, 85; id. Trin. 2, 4, 136:genus id ad interitum,
Lucr. 5, 877; Cic. ap. Lact. 7, 11, 5; cf.:prope ad internecionem gente ac nomine Nerviorum redacto,
Caes. B. G. 2, 28:ad nihilum redigere,
Vulg. Psa. 72, 20:victoriam ad vanum et irritum,
to render empty and useless, Liv. 26, 37 fin.: cf.: [p. 1541] spem ad irritum, id. 28, 31:aliquid ante dubium ad certum,
to render certain, id. 44, 15:carnes excrescentes ad aequalitatem,
Plin. 30, 13, 39, § 113 (shortly afterwards reducunt); cf.:cicatrices ad planum,
id. 20, 9, 36, § 93:aliquem ad desperationem,
Suet. Aug. 81; Just. 6, 5, 7 et saep.:redegit se ad pallium et crepidas,
Suet. Tib. 13.—With sub:(δ).Galliam sub populi Romani imperium,
Caes. B. G. 5, 29, 4:Corcyram sub imperium Atheniensium,
Nep. Timoth. 2, 1:barbaros sub jus dicionemque,
Liv. 28, 21:incolas ejus insulae sub potestatem Atheniensium,
Nep. Milt. 1, 4; 2 fin.; id. Paus. 2, 4; id. Pelop. 5:totam Italiam sub se,
id. Flor. 1, 9, 8:GENTES SVB IMPERIVM,
Inscr. Grut. 226.—With adv. of place:(ε).eo redigis me, ut, etc.,
Ter. Eun. 4, 4, 23:eo, ut,
Flor. 1, 2, 4:hem! Quo redactus sum!
Ter. Eun. 2, 2, 7.—Absol.: ut credam, redigunt animum mihi argumenta, Att. ap. Non. 174, 10 (Trag. Rel. v. 516 Rib.): ut ejus animum retundam, redigam, ut, quo se vortat, nesciat, bring it down, so that, etc., Ter. Heaut. 5, 1, 73; Lucr. 1, 553.—(ζ).With double acc., to make or render a thing something (very rare;2.more freq. reddere): quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat,
Caes. B. G. 2, 27 fin.:(Ubios) Suevi multo humiliores infirmioresque redegerunt,
id. ib. 4, 3 fin.; Aus. Mos. 224.—In designations of number, etc., pregn., to bring within a number or extent; to lessen, diminish, reduce:familiam jam ad paucos redactam paene ab interitu vindicasti,
Cic. Marcell. 4, 10; cf.:redigere omnis fere in quadrum numerumque sententias,
id. Or. 61, 208:hosce ipsos (libros octo) utiliter ad sex libros redegit Diophanes,
reduced, abridged, Varr. R. R. 1, 1, 10:ex hominum milibus LX. vix ad D.... sese redactos esse dixerunt,
Caes. B. G. 2, 28:ad semuncias redacta,
Tac. A. 6, 16:judicia ad duo genera judicum redegit,
Suet. Caes. 41; id. Vesp. 10:non ad numerum redigar duorum,
Ov. M. 6, 199:quod si comminuas vilem redigatur ad assem,
Hor. S. 1, 1, 43:ne res ad nilum redigantur funditus omnes,
Lucr. 1, 791; 2, 752; cf. Ov. M. 14, 149:rem maximam redigere ad minimum,
Lact. 3, 9, 15. -
6 Nicht [2]
Nicht, das, in Beziehungen wie: mitnichten, s. keineswegs; auch durch nullus (z.B. misericordia, quae tibi nulla debetur, mitnichten gebührt). – etwas zu nichte machen (zunichte machen); alqd irritum facere; alqd ad nihilum redigere; alqd infringere (etwas vereiteln, z.B. alcis conatus); alqd convellere (gleichs. zusammenreißen, z.B. alcis gratiam); exturbare (gleichs. vertreiben, verscheuchen, [1791] z.B. omnem spem pacis, v. einem Umstand); diluere (gleichs. zerfließen machen, z.B. crimen); vgl. »vernichten«: zunichte (gemacht) werden, irritum fieri; ad irritum cadere; infringi (vereitelt werden).
-
7 redigo
redigo, ēgī, āctum, ere (red u. ago), I) zurücktreiben, -jagen, wieder zurückbringen, A) eig.: duas rupe capellas, Ov.: taurum in gregem, Varro: hostium equitatum in castra, Liv.: primos fugientium caedere, turmam insequentium ferro et vulneribus in hostes r., Liv.: exutos magnā parte praedae ad mare ac naves, Liv.: alqm Capuam, Liv. – B) übtr.: in memoriam alcis (jmdm. ins Ged. zurückrufen) m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: rem ad pristinam rationem, Caes.: homines in gratiam, wieder versöhnen, Ter. – II) her- od. hinbringen, A) eig., eintreiben, einziehen, einliefern lassen od. einliefern, durch Verkauf lösen, als Erlös einziehen, omne argentum tibi, Plaut.: pecuniam, Cic.: omnem pecuniam Idibus, Hor.: omnem pecuniam ex vectigalibus, Cic.: quantam (pecuniam) ex bonis patriis redegisset, aus dem V. der vät. G. gelöst hätte, Cic.: u. so sestertium ducentiens ex ea praeda redactum esse, Liv.: ex pretio rerum venditarum aliquantum pecuniae redactum esse, Liv.: (bona) incognita sub hasta veniere, quodque inde redactum militibus est divisum, Liv.: per duos continuos menses ea venditio habita est multumque auri redactum, Eutr.: nequaquam tantum redactum quantae pecuniae erat damnatus, Liv. epit. – omnis frumenti copia decumarum nomine penes istum esset redacta, in seine Hände eingeliefert (gekommen), Cic.: u. so partem (praedae) maximam ad quaestorem, Liv.: magnam pecuniam in aerarium, Liv.: fructus ad alqm, ICt.: bes. alqd in publicum r., in den Staatsschatz liefern, zur Staatskasse schlagen, beschlagnahmen, zB. bona alcis vendere et in publicum r., den Erlös in die St. l., Liv.: bona eorum in publicum Ardeatium r., Liv.: u. ähnlich praedam in fiscum, fließen lassen, Tac.: u. bl. Heraclii bona verbo redigere, re dissipare, Cic. – B) übtr.: a) etw. in irgendeine Beschaffenheit, einen Zustand, eine Lage bringen, versetzen, verwandeln, zu etw. machen usw., ad ultimam tabem corpus alcis (v. der Liebe), Val. Max.: in versiculos, in V. bringen, Quint.: omnia in pulverem minutissimum, Veget.: in cinerem, Hieron.: in farinam, Oros.: patrimonium in nummos, zu Geld machen, in G. umsetzen, Lact.: u. so omnia in pecuniam, Ps. Quint. decl. – ficos in formam panis, Colum.: in formam provinciae, Liv. u.a. – gentes in dicionem imperii, Cic.: hostes ad deditionem, Eutr.: civitatem Biturigum in potestatem, Caes.: omnes eas civitates in dicionem potestatemque populi Romani, Caes.: eos in dicionem nostram, Cic.: bellicosissimas gentes in dicionem huius imperii, Cic.: insulas sub potestatem, Nep.: Aeduos in servitutem, Caes.: in exsilium, Iustin.: Quinquegentianos ad pacem, Eutr.: patrem ad inopiam (an den Bettelstab), Ter.: annuas aestatis et hiemis vices ad certam legem, Sen. rhet.: ad certum, zur Gewißheit bringen, Liv.: ad vanum et irritum, vereiteln u. zunichte machen, Liv.: ad verum, zur Wahrheit zurückführen, Sen. rhet.: alqm od. alqd eo, ut etc., dahin (auf den Punkt) bringen, daß usw., Ter., Liv. u. Sen.: u. so bl. red. alqm od. alqd (sc. eo), ut etc., Ter. heaut. 946. Lucr. 1, 553. – m. dopp. Acc., quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, ihr großer Mut hatte ihnen das Schwerste leicht gemacht, diese Schwierigkeiten in Kleinigkeiten verwandelt, Caes. b. G. 2, 27, 5: ebenso ibid. 4, 3, 4. – in ordinem redigere, α) in Ordnung bringen, Cornif. rhet. 3, 16. Quint. 8, 3, 9. – β) in die Reihe, in den Kanon der klassischen Schriftsteller aufnehmen, für mustergültig (klassisch) erklären (griech. εγκρίνειν; Ggstz. numero eximere, griech. εκκρίνειν), auctores, Quint. 1. 4, 3 (Quint. 10, 1, 54 redigere in numerum). – γ) zur Ordnung-, in die Schranken weisen, alqm, Liv. fr. bei Prisc. 18, 182. Suet. Vesp. 15: übtr., quasi alqd, in die Schranken weisen, einschränken, Plin. ep. 2, 6, 5. – b) etwas dem Umfange, der Zahl, dem Werte usw. nach herunterbringen, herabsetzen, verkleinern, hos (octo libros) ad sex libros, Varro: ex hominum milibus LX vix ad D, Caes.: nobilissima familia iam ad paucos redacta, Cic.: loci angustiis redactus est ad paucitatem, quam in hoste contempserat, wurde auf dieselbe geringe Anzahl beschränkt, Curt.: ad semuncias, Tac.: farris pretium ad assem, Plin.: vilem ad assem redigi, Hor.: praedam Veientanam publicando sacrificandoque ad nihilum r., Liv.: u. so ne res ad nihilum redigantur omnes, Lucr.: u. ad minimum redigi onus (v. Gliedern), Ov.
-
8 redigo
redigo, ēgī, āctum, ere (red u. ago), I) zurücktreiben, -jagen, wieder zurückbringen, A) eig.: duas rupe capellas, Ov.: taurum in gregem, Varro: hostium equitatum in castra, Liv.: primos fugientium caedere, turmam insequentium ferro et vulneribus in hostes r., Liv.: exutos magnā parte praedae ad mare ac naves, Liv.: alqm Capuam, Liv. – B) übtr.: in memoriam alcis (jmdm. ins Ged. zurückrufen) m. folg. Acc. u. Infin., Cic.: rem ad pristinam rationem, Caes.: homines in gratiam, wieder versöhnen, Ter. – II) her- od. hinbringen, A) eig., eintreiben, einziehen, einliefern lassen od. einliefern, durch Verkauf lösen, als Erlös einziehen, omne argentum tibi, Plaut.: pecuniam, Cic.: omnem pecuniam Idibus, Hor.: omnem pecuniam ex vectigalibus, Cic.: quantam (pecuniam) ex bonis patriis redegisset, aus dem V. der vät. G. gelöst hätte, Cic.: u. so sestertium ducentiens ex ea praeda redactum esse, Liv.: ex pretio rerum venditarum aliquantum pecuniae redactum esse, Liv.: (bona) incognita sub hasta veniere, quodque inde redactum militibus est divisum, Liv.: per duos continuos menses ea venditio habita est multumque auri redactum, Eutr.: nequaquam tantum redactum quantae pecuniae erat damnatus, Liv. epit. – omnis frumenti copia decumarum nomine penes istum esset redacta, in seine Hände eingeliefert (gekommen), Cic.: u. so partem————(praedae) maximam ad quaestorem, Liv.: magnam pecuniam in aerarium, Liv.: fructus ad alqm, ICt.: bes. alqd in publicum r., in den Staatsschatz liefern, zur Staatskasse schlagen, beschlagnahmen, zB. bona alcis vendere et in publicum r., den Erlös in die St. l., Liv.: bona eorum in publicum Ardeatium r., Liv.: u. ähnlich praedam in fiscum, fließen lassen, Tac.: u. bl. Heraclii bona verbo redigere, re dissipare, Cic. – B) übtr.: a) etw. in irgendeine Beschaffenheit, einen Zustand, eine Lage bringen, versetzen, verwandeln, zu etw. machen usw., ad ultimam tabem corpus alcis (v. der Liebe), Val. Max.: in versiculos, in V. bringen, Quint.: omnia in pulverem minutissimum, Veget.: in cinerem, Hieron.: in farinam, Oros.: patrimonium in nummos, zu Geld machen, in G. umsetzen, Lact.: u. so omnia in pecuniam, Ps. Quint. decl. – ficos in formam panis, Colum.: in formam provinciae, Liv. u.a. – gentes in dicionem imperii, Cic.: hostes ad deditionem, Eutr.: civitatem Biturigum in potestatem, Caes.: omnes eas civitates in dicionem potestatemque populi Romani, Caes.: eos in dicionem nostram, Cic.: bellicosissimas gentes in dicionem huius imperii, Cic.: insulas sub potestatem, Nep.: Aeduos in servitutem, Caes.: in exsilium, Iustin.: Quinquegentianos ad pacem, Eutr.: patrem ad inopiam (an den Bettelstab), Ter.: annuas aestatis et hiemis vices ad certam legem, Sen. rhet.: ad certum, zur————Gewißheit bringen, Liv.: ad vanum et irritum, vereiteln u. zunichte machen, Liv.: ad verum, zur Wahrheit zurückführen, Sen. rhet.: alqm od. alqd eo, ut etc., dahin (auf den Punkt) bringen, daß usw., Ter., Liv. u. Sen.: u. so bl. red. alqm od. alqd (sc. eo), ut etc., Ter. heaut. 946. Lucr. 1, 553. – m. dopp. Acc., quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, ihr großer Mut hatte ihnen das Schwerste leicht gemacht, diese Schwierigkeiten in Kleinigkeiten verwandelt, Caes. b. G. 2, 27, 5: ebenso ibid. 4, 3, 4. – in ordinem redigere, α) in Ordnung bringen, Cornif. rhet. 3, 16. Quint. 8, 3, 9. – β) in die Reihe, in den Kanon der klassischen Schriftsteller aufnehmen, für mustergültig (klassisch) erklären (griech. εγκρίνειν; Ggstz. numero eximere, griech. εκκρίνειν), auctores, Quint. 1. 4, 3 (Quint. 10, 1, 54 redigere in numerum). – γ) zur Ordnung-, in die Schranken weisen, alqm, Liv. fr. bei Prisc. 18, 182. Suet. Vesp. 15: übtr., quasi alqd, in die Schranken weisen, einschränken, Plin. ep. 2, 6, 5. – b) etwas dem Umfange, der Zahl, dem Werte usw. nach herunterbringen, herabsetzen, verkleinern, hos (octo libros) ad sex libros, Varro: ex hominum milibus LX vix ad D, Caes.: nobilissima familia iam ad paucos redacta, Cic.: loci angustiis redactus est ad paucitatem, quam in hoste contempserat, wurde auf dieselbe geringe Anzahl beschränkt, Curt.: ad semuncias, Tac.: farris————pretium ad assem, Plin.: vilem ad assem redigi, Hor.: praedam Veientanam publicando sacrificandoque ad nihilum r., Liv.: u. so ne res ad nihilum redigantur omnes, Lucr.: u. ad minimum redigi onus (v. Gliedern), Ov.